فایل مقايسه درمان با پردنيزولون در بيماران پورپوراي ايمني ترومبوسيتوپنيك
توضیحات
فایل مقايسه درمان با پردنيزولون در بيماران پورپوراي ايمني ترومبوسيتوپنيكاین پایان نامه در قالب فرمت word قابل ویرایش ، آماده پرینت و ارائه به عنوان پروژه پایانی میباشد چكيده فارسي عنوان : مقايسه اثربخشي دو هفتهاي و سه هفتهاي درمان با پردنيزولون در بيماران پورپوراي ايمني ترومبوسيتوپنيك بيمارستان خوانساري استاد راهنما : دكتر عليآرش انوشيرواني، فوق تخصص هماتولوژي و انكولوژي، استاديار دانشگاه علوم پزشكي اراك اساتيد مشاور : دكتر كامران مشفقي، فوق تخصص هماتولوژي و انكولوژي، استاديار دانشگاه علوم پزشكي اراك دكتر محمد رفيعي، دكتراي آمار حياتي، استاديار دانشگاه علوم پزشكي اراك پژوهش و نگارش: دكتر سعيده بخشي، دستيار تخصصي داخلي مقدمه : ITP اختلال اكتسابي است كه با تخريب پلاكت با واسطه ی ايمني و يا مهار آزاد سازي پلاكتها از مگاكاريوسيتها مشخص ميشود. درمان معمول ITP شامل پردنيزولون با دوز mg/kg/day 1 است. بطور معمول استروئيد در حدود 6-3 هفته به بيماران داده ميشود. استروئيدها عوارض جانبي زيادي دارند. پردنيزولون بعد از 3-2 هفته باعث افزايش پلاكت ميشود و با توجه به اينكه بعد از 2 هفته درمان با پردنيزولون نيازي به taper كردن نميباشد در حاليكه بعد از 3 هفته بايد tapering انجام شود كه ريسك عوارض را افزايش ميدهد. در اين مطالعه مقايسه اثربخشي دو هفتهاي و سه هفتهاي درمان با پردنيزولون در بيماران ITP انجام گرفته است. روش كار : اين بررسي يك كارآزمايي باليني است كه به صورت تصادفي انجام شد. 66 بيمار مبتلا به ITP كه به مطب و درمانگاه بيمارستان خوانساري اراك مراجعه نمودند، بطور تصادفي ،يك در ميان، روی رژيم درماني 2 هفتهاي و 3 هفتهاي پردنيزولون (mg/kg/day 1) قرار گرفتند و تعداد پلاكت بيماران و عوارض بخصوص پرفشاري خون (HTN) و ديابت (DM) پيگيري و مقايسه شد. نتايج : در پايان دوره ی درمان، ميانگين تعداد پلاكت در دو گروه درماني (درمان دو هفتهاي و درمان سه هفتهاي)، در سطح خطاي 05/0 = a ، اختلاف آماري معناداري نداشت (748/0 = P). عوارض جانبي در پروتكل درماني دو هفتهاي 2/15% و در پروتكل درماني سه هفتهاي 2/18% بود، اگر چه به لحاظ آماري در سطح خطاي 05/0=a ، توزيع عوارض در دو گروه درماني مورد مطالعه يكسان ميباشد (000/1 =P). در هر دو گروه درماني به تفكيك، بين ميانگين سن در دو رده ی پاسخ به درمان و عدم پاسخ به درمان، اختلاف آماري معناداري وجود نداشت (068/0 = P در درمان دو هفتهاي و 789/0= P در درمان سه هفتهاي). همچنين در سطح خطاي 05/0 = a ارتباط آماري معناداري بين جنسيت و پاسخ به درمان در درمان دو هفتهاي و سه هفتهاي ديده نشد (بترتيب 673/0 = P و 000/1= P). نتيجه گيري : با توجه به نتايج و يافتههاي اين مطالعه، بويژه با در نظر گرفتن عدم اختلاف معنادار ميانگين شمارش پلاكت در پايان درمان 2 هفتهاي و 3 هفتهاي و با توجه به درصد بالاتر عوارض جانبي در بيماراني كه درمان سه هفتهاي دريافت كردند، به نظر ميرسد درمان دو هفتهاي ITP به اندازه ی درمان سه هفتهاي كارا و مؤثر باشد، ضمن اينكه كاهش دوره ی درمان به ميزان يك هفته و به تبع آن كاهش عوارض جانبي، نه تنها همكاري و استقبال بهتر بيمار را به همراه خواهد داشت، بلكه از اتلاف منابع مالي و تحميل هزينه به وي خواهد كاست. به هر حال به منظور تعميم اين نتايج به ساير بيماران مبتلا به ITP ، مطالعات با حجم نمونه بيشتر توصيه ميشود. واژگان كليدي : پردنيزولون، پورپوراي ايمني ترومبوسيتوپنيك فهرست مطالب عنوان ..................................... صفحه فصل اول : مقدمه 1-1- بيان مسئله 2 1-2- كليات 5 1-2-1- پلاكت 5 1-2-2- ترومبوسيتوپني 6 1-2-3- رويكرد به بيمار ترومبوسيتوپني 7 1-2-4- ترومبوسيتوپني ناشي از عفونت 9 1-2-5- ترومبوسيتوپني ناشي از دارو 10 1-2-6- پورپوراي ايمني ترومبوسيتوپنيك (ITP) 10 1-2-7- علائم ITP 11 1-2-8- تشخيص ITP 12 1-2-9- درمان ITP 13 1-2-9-1- انتخاب بيماران 15 1-2-9-2- گلوكوكورتيكوئيدها 17 1-2-9-3- روگام 17 1-2-9-4- IV IgG 17 1-2-9-5-رتيوكسي ماب 18 1-2-9-6- اسپلنكتومي 18 1-2-9-7- آگونيست گيرنده TPO 18 1-2-10- پردنيزولون 19 1-2-10-1- موارد استفاده 20 1-2-10-2- عوارض جانبي پردنيزولون 21 1-2-10-3- كنترانديكاسيونهاي پردنيزولون 22 1-2-10-4- تداخلات 22 1-3- اهداف 23 1-3-1- هدف اصلي 23 1-3-2- اهداف ويژه 23 1-3-3- اهداف كاربردي 23 1-4- سئوالات 24 1-5- فرضيات 24 1-6- تعريف واژهها 25 فصل دوم : بررسي متون 2-1- مروري بر مطالعات انجام شده 28 فصل سوم : مواد و روش كار 3-1- نوع مطالعه و جامعه مورد آزمون. 34 3-2- روش نمونه گيري 34 3-3- زمان و مكان مطالعه 35 3-4- روش و تكنيك كار 36 3-5- مشكلات و محدوديتها 37 3-6- راه حل رفع مشكلات 37 3-7- روش آماري و تجزيه و تحليل اطلاعات 37 3-8- جدول متغيرها 38 3-9- ملاحظات اخلاقي 39 فصل چهارم : يافتهها 4-1- نتايج 41 4-2- جداول 44 فصل پنجم : بحث و نتيجهگيري 5-2- نتيجه گيري 50 5-3- پيشنهادات 51 فهرست جداول عنوان ..................................... صفحه جدول 4-1 : توزيع ميانگين پلاكت در درمان دو هفتهاي و سه هفتهاي با پردنيزولون 44 جدول 4-2 : توزيع ميانگين سني در گروه درمان 2 هفتهاي و 3 هفتهاي با پردنيزولون 45 جدول 4-3 : توزيع فراواني جنسي بيماران مورد مطالعه در گروه درمان 2 هفتهاي با پردنيزولون 46 جدول 4-4 : توزيع فراواني جنسي بيماران مورد مطالعه در گروه درمان 3 هفتهاي با پردنيزولون 47 جدول 4-5 : مقايسه عوارض در درمان 2 هفتهاي و 3 هفتهاي با پردنيزولون 48