دانلود فایل بررسي بدرفتاري والدين بر عزت نفس دانش آموزان

توضیحات تکمیلی

دانلود فایل بررسي بدرفتاري والدين بر عزت نفس دانش آموزان این پایان نامه در قالب فرمت word قابل ویرایش ، آماده پرینت و ارائه به عنوان پروژه پایانی میباشد فصــل اول كليات 1- مقدمه 2- بيان مسأله 3- اهميت و ضرورت مسأله 4- اهداف تحقيق 5- سؤالات و فرضيات تحقيق 6- روش تحقيق 7- تعريف واژه‎ها و اصطلاحات مقدمه مطالعه پيرامون نحوه رفتار والدين و ويژگيهاي فرزندان موضوع بسياري از تحقيقات علمي در كشورهاي مختلف جهان بوده است از جمله موارد مهم و اساسي در اين تحقيق ويژگي عزت نفس كودكان در رابطه با بدرفتاري والدين آنها است. بدون ترديد خانواده عمده‎ترين و مؤثرترين نقش را در فرايند شكل‎گيري شخصيت براي ايجاد حس عزت نفس در كودكان دارد. در خانواده‎اي كه صميميت، محبت، مهرباني وجود دارد كودك مي‎تواند هم عزت نفس بالايي داشته باشد و هم تغييرات مطلوب در شخصيت او ايجاد گردد. از يك سو كودك مي‎تواند با اطمينان به شخصيت خود با مشكلات روبرو شود و از سوي ديگر، بدون داشتن اضطراب و تشويش رفتارهاي نامناسب خود را مورد ترديد قرار داده و سعي مي‎كند آنها را به نحو مطلوب تغيير دهد. شكل‎گيري بنيادين عزت نفس در كودكان متأثر از فضاي كلي خانواده است. مي‎دانيم كه اگر گويا فضاي كل خانواده هر حركت و رفتار كودك را علي‎رغم نادرست بودن پذيرا باشند، كودك به احتمال زياد دچار اختلال رفتار مي‎گردد زيرا تفاوت بين رفتارهاي درست و غلط را نمي‎داند و از ديگران نيز انتظار دارد كه همچون مادر و پدر هرگونه رفتار او را به گرمي و صميميت بپذيرد و چون چنين چيزي مقدور نيست مشكلات و درگيري‎هاي اجتماعي او آغاز مي‎گردد. در نقطه مقابل خانواده‎هايي وجود دارند كه رفتارهاي كودك را نمي‎پذيرند و در حقيقت دائماً در حال طرد كودك خود هستند در چنين فضاي خانوادگي كودك نمي‎داند چه چيزي باعث قبول و تشويق از طرف ديگران مي‎گردد و كودك در هر امري دچار بلاتكليفي است. عزت نفس مبتني بر ارزيابي قضاوتهايي است كه شخص درباره خصوصيات خود به عمل مي‎آورد. روانشناسان و جامعه‎شناسان عزت نفس را از شخصيت و هسته مركزي سازگاري اجتماعي مي‎دانند «اسلامي نسب، 1373». تحقيقات انجام شده بر ارتباط متقابل بين عزت نفس فرد و تصور فرد از توانائيهاي خود تأكيد دارد بدين معنا كه اگر عزت نفس كاهش يابد، احساس ضعف و ناتواني در فرد ايجاد مي‎شود و بالعكس با افزايش اعتماد به نفس احساس توانمندي به وجود مي‎آيد. خانواده‎ها يا والديني كه بطور مستمر كودكان خود را مورد حمايت قرار مي‎دهند، با آنها گرم و صميمي‎اند و كنترل منطقي و متعادل را اعمال مي‎كنند، در فرزندان خود اشتياق ابراز رفتارهاي اجتماعي قابل قبول را ايجاد مي‎كنند و زمينه را براي بروز استعدادها و توانائيهاي كودكان و نوجوانان خود فراهم مي‎آورند. برعكس والدين آسان گير كه از كنترل كودكان خود پرهيز مي‎كنند، كودكان آنها اشتياقي ندارند كه از رفتارهاي قابل قبول و معيارهاي تعريف شده گروه‎هاي مختلف جامعه اطاعت كنند. والديني وجود دارند كه كارهاي كودكان خود را در دوره طفوليت و كودكي به گونه صحيح كنترل نمي‎كنند، در نتيجه در دوره نوجواني و جواني از دروني ساختن اخلاقيات و ارزشها در آنها عاجز مي‎مانند. اين گروه دير دست به كار مي‎شوند و فقط در دوره جواني اقدام به كنترل جوانان خود مي‎كنند، دوره‎اي كه مداخلات ديروقت والدين و اختلافات ايجاد شده جوانان را به سوي كژرفتاري اجتماعي و انحرافات اخلاقي سوق مي‎دهد. بيان مسأله يكي از نيازهاي اصلي و اساسي انسان احساس ارزش نسبت به خود و يا بطور كلي عزت نفس ‎(self esteem) مي‎باشد در واقع برخوردار از اين احساس ارزشمندي و اعتماد به نفس است كه براي انسان به مانند يك سرمايه و ارزش حياتي به حساب آمده و از جمله عوامل مهم و عمده در امر شكوفايي استعدادها و خلاقيت در انسانها محسوب مي‎گردد اين احساس ارزش بخشي از خودپنداره ‎(self concept) انسان مي‎باشد كه شامل تصوير خود از خود و احساسي كه او نسبت به خويشتن دارد و درجه پذيرش و تأييد شخص نسبت به خويش مي‎باشد. نوع نگرش انسان نسبت به خودش، براساس تجربياتي است كه از نگرش ديگران و ارزيابي آنها نسبت به شخصيت خودش دارد (ميرزابيگي، 1373). توجه پژوهشگران به عامل عزت نفس تا آنجا كه مورد تحقيق قرار گرفته كه بسياري آن را به عنوان يك نيازمهم و اساسي در وجود افراد با ابعاد فردي و اجتماعي تلقي نموده‎اند در اين زمينه مي‎توان به افرادي چون: آدلر 1930، آلپورت 1937، مورفي 1947. مزلو 1970، راجرز و ساليوان 1959 اشاره نمود. (بيابانگرد، 1373، ص 11) نقش خانواده در ميزان عزت نفس براساس تحقيقات انجام شده قبلي اثبات شده است حال اگر والدين به گونه‎اي رفتار كنند كه كودك آزرده خاطر شود در اين صورت عزت نفس كودك پايين مي‎آيد. زيرا يكي از راه‎هاي ارضاي نفس، تكريم افراد و توجه به شخصيت آنهاست. فردي كه در محيط خانواده به اندازه كافي مورد احترام و پذيرش واقع شود و عزت نفس وي بطور مطلوب ارضاء گردد روحيه‎اي طبيعي و روان و معتدل خواهد داشت. برعكس فردي كه از پدر و مادر احترام و تكريم نديده و والدين با او بدرفتاري داشته‎اند عزت نفس او پايين شكل مي‎گيرد و كودك در خود احساس پستي و حقارت كرده و شكست خورده و افسرده خواهد شد و به صورت مستقيم و غيرمستقيم دچار مشكلات و اختلالات رفتاري و شخصيتي مي‎گردد هيلز و كوپر اسميت گزارش مي‎دهد دختران و پسراني كه از عزت نفس بالايي برخوردار بودند والدين پذيرنده، خوش برخورد، بامحبت و خونگرم داشته‎اند. (بوشهري، 1373، ص 23).