مقایسه سیاست های توسعه بنادر تایوان، کره و ژاپن

توضیحات تکمیلی

مقایسه سیاست های توسعه بنادر تایوان، کره و ژاپن این مقاله معیارهای ارزیابی بندر لجستیک جهانی و قابلیت رقابت پذیری سه بندر بین المللی عمده در آسیای شمال شرقی را به نام های بنادر بوسان، توکیو و کائوسیونگ را از دیدگاه لجستیک و با استفاده از رهیافت تصمیم گیری چندمعیاره مرکب یکپارچه و تحلیل سلسه مراتبی (AHP) و تحلیل رابطه ای خاکستری (GRA) را مورد پژوهش قرار می دهد. در مجموع ۲۰ معیار ارزیابی تحت پنج بعد فضای اقتصادی- سیاسی، فضای عملیاتی، فضای هزینه، محیط تسهیلات زیرساختی و فضای انگیزاننده های امتیازی بدست آمده است. نتایج AHP نشان می دهد که از دیدگاه تمام پاسخ دهندگان، پنج معیار مهم ارزیابی هزینه حمل و نقل و توزیع، راحتی امور گمرکی و رویه های ترخیص کالا، هزینه های لنگر اندازی و بارکشی، هزینه زمین و سیستم صحیح و دقیق سرمایه گذاری و مقیاس های مشوق می باشد. بر اساس نتایج GRA، بوسان بالاترین سطح رضایت مندی را به عنوان یک بندر لجستیک جهانی دارا می باشد و پس از آن بندر توکیو و بندر کائوسیونگ قرار دارند. فهرست : چکیده مقدمه معیارهای ارزیابی بندرگاه مرکزی جهانی مروری بر سیاست های بندرگاه مرکزی بندر کائوسیونگ بندر توکیو بندر بوسان مقایسه سیاست های کلی بنادر تایوان، ژاپن و کره روش تحقیق تحلیل رابطه ای خاکستری متغیرهای ارزیابی جمع آوری داده ها تجزیه و تحلیل تجربی تجزیه و تحلیل AHP مشکلات محیط هزینه محیط مشوق امتیازی محیط عملیاتی محیط تسهیلات زیرساختی تحلیل GRA نتیجه گیری و استنباط این مقاله به صورت زبان اصلی + فایل ترجمه ارائه شده