حسین وارث آدم

توضیحات تکمیلی

حسین وارث آدماز متن کتاب: حسین بیشتر از آب «تشنه لبیک» بود، این روح حسین بود که تشنه ی جام های لبیک بود وگرنه جسمش را از همان هنگام که حجه الوداعش را در عرفات ناتمام گذارد، پاره پاره و مُثله شده دیده بود و می دانست که می میرد. حسین تشنه آب نبود ، همچنان که عباس نبود! جایی خواندم که مبارزان بزرگ، آن قدر می جنگند که دیگر بدنشان جایی برای زخم خوردن نداشته باشد، به یاد عباس افتادم و دیدم او بزرگترین مبارزاست،عباس جنگید تا جایی که دیگر بدنش جایی برای زخم خوردن نداشت عباس تشنه آب نبود، تشنه اعتقادش بود و شهادت و پرواز و لبیک حسین که وارث آدم بود..